Rematou a celebración da XV edición do Irmandamento Sarria-Guerlèdan
A organización quixo destacar a dimensión xacobea de Sarria, invitando ós visitantes bretóns a unha conferencia sobre o profundo europeísmo do Camiño Francés
A Asociación Irmandade Sarria-Guerlèdan celebrou por todo o alto o decimoquinto ano de irmandamento entre a nosa vila e a cidade bretona. Un grupo de 40 persoas procedentes da contorna de Mûr, na Bretaña francesa, visitaron Sarria a mediados de xullo, e a súa estancia xirou en torno a un intenso programa de actividades, deseñado pola Asociación sarriá.
PHILIPPE RENAUD: “A CLAVE DO IRMANDAMENTO NON É O TURISMO, SENÓN A NECESIDADE DE COMPRENDER CÓMO VIVE A XENTE, O CONTACTO HUMANO”
Ademais de diversas excursións a lugares significativos de Galicia e da nosa provincia, os visitantes bretóns puideron coñecer de cerca os nosos costumes, o noso xeito de vivir, ó estar aloxados en familias voluntarias que tamén participaron nas actividades. Según explicou Philippe Renaud, presidente da asociación Jumelage Guerlèdan-Sarria, “esta viaxe é algo máis ca turismo, a xente o que quere é saber cómo se vive aquí, como se afronta, por exemplo, a crise agora mesmo”. Renaud insistiu en que “aínda que o que máis gustou das viaxes foron as Rías Baixas”, e que o feito de vir en ferry dende Saint-Nazaire ata Xixón abarata “bastante” o custe da viaxe, “a xente segue a participar no irmandamento por algo máis que por viaxar, é por algo máis profundo, polo contacto humano”, o que explicaría, según Renaud, “que esta iniciativa se manteña quince anos despois, cando moitas ideas parecidas xa hai tempo que esmoreceron”.
EUROPA, XACOBEA DENDE A MÉDULA
A importancia do factor humano nesta iniciativa de irmandamento está moi vinculada ós valores que marcan a filosofía do Camiño de Santiago e, máis aló, á propia configuración de Europa. Porque o irmandamento pon en relación a dous pobos diferentes, con idiomas distintos, pero unidos por un anceio de solidaridade, coñecemento e integración dende a diversidade. Para recoller este espíritu, e dado que Sarria non pode entenderse sen o Camiño Francés, a organización do irmandamento traballou arreo para regalar ós visitantes cunha interesante mesa redonda en torno ó papel do Camiño de Santiago na construcción de Europa, e reflexionar así, da man de expertos de primeiro nivel, sobre os vínculos que o Camiño Francés estableceu entre as diversas nacionalidades europeas, como eixo fundacional do espíritu de Europa. A ilustrativa mesa redonda celebrada na Casa da Cultura de Sarria o pasado 15 de xullo supuxo toda unha lección de europeísmo, cultura e entendemento entre os pobos. O diplomático, eurodeputado polo Partido Popular, e presidente do Intergrupo dos Camiños de Santiago en Europa, Francisco Millán Mon, explicou como os valores sobre os que se asenta Europa correspóndense cos do Camiño; perdón, solidaridade, liberdade, esperanza e reconciliación determinaron unha Europa que rexurdiu con forza logo das terribles guerras mundiais, tratando de superar as diferencias lingüísticas, económicas e sociais nun traballo conxunto que aínda hoxe se está a completar. Pola súa banda, José Antonio de la Riera, presidente da Asociación Galega de Amigos do Camiño de Santiago, reflexionou sobre o feito de que o Camiño era “pura arqueoloxía, pobos abandoados” a comezos do século XX, e logo duns anos, alá pola década dos 50, a ruta xacobea sae deste “silencio ominoso” para eclosionar con forza a mediados dos anos 80 e ata os nosos días. De la Riera, logo de destacar o papel fundamental das asociacións de amigos do Camiño e a súa “labor continua e poucas veces recoñecida”, gabou a figura de Elías Valiña, o cura do Cebreiro inventor das agora universais frechas amarelas do Camiño, como impulsor da ruta. Asimesmo, De la Riera apuntou que non foi a promoción nin as modas o que botou a andar de novo á xente, senón o feito de que “unha sociedade en crise como foi a da fin do milenio atopou no Camiño unha ferramenta de búsqueda interior e liberdade”. Asimesmo, Manuel Rodríguez, xornalista e técnico da Sociedade de Xestión do Xacobeo, destacou “a dimensión europea” do Camiño, xa que sen ela “sería unha simple romería dun só día”, ó tempo que lembrou que foi en Francia onde se retomou o interés pola ruta, e onde se fundou a primeira asociación de amigos do Camiño, en 1950.•
